Infografika jako nowe wcielenie posteru w epoce cyfrowej

Jakkolwiek cel i treść przekazu w nauce pozostaje ten sam, to zmieniają się formy. Epoka cyfrowa daje zupełnie nowe możliwości, także i graficzne. Alternatywą dla abstraktu publikacji czy plakatu naukowego (posteru) jest rozwijająca się nowa moda na infografikę. Pochodzi z mediów papierowych, zaadaptowana do mediów cyfrowych... ma swoje bardzo dawne korzenie jako poglądowa i syntetyczna ilustracja książki. Albo papierowe plansze, goszczące niegdyś w klasach szkolnych.

więcej o infografice.


Czas poćwiczyć... także, żeby zrobić ilustracje do niniejszego wpisu na blogu :).

St.Cz.

Kabina do nagrywania wideo CV

Czy tylko pisanie papierowego lub eletronicznego CV? Kabiny do nagrywania wideo CV  zdobywają coraz większą popularność w urzędach pracy. Trzeba więc ćwiczyć się w krótkich wypowiedziach i być może samemu takie wideo CV umieszcić, np. na swoim e-portfoio.

 Przeczytaj cały tekst: o kabinach z wideo CV

Podziel się opinią lub wiedzą

Wspólne konstruowanie wiedzy w chmurze, np. za pomocą wiki, pozwala na rozwijanie umiejętności współpracy oraz teoretycznego i metodologicznego rozumienia konkretnego zagadnienia. Bo żeby coś napisać, trzeba wczesniejs zapoznać się z zagadnieniem przemyślec, ułożyc treść. Można uzupełniać, przeredagowywać. Tak powstaje Wikipedia i wiele innych podobnych projektów.

Można samemu na swoim serwerze zainstalować darmowe oprogramowanie i w zamkniętym kręgu tworzyć wspolną wiedzę. Takich możliwości jest coraz więcej, aby wspólnie tworzyć wiedzę w "chmurze", w zasobach zewnętrznych.

St.Cz.

Klucz do klęski

"Nie wiem, co jest kluczem do sukcesu, ale kluczem do klęski jest chcieć zadowolić wszystkich."

 Bill Cosby

Decydują kompetencje i doświadczenie

"o atrakcyjności pracownika przede wszystkim decydują jego kompetencje oraz doświadczenie. Nie idzie to jednak w parze z dyplomem ukończenia studiów wyższych. Osoby poszukujące pracy okazuje się, że zwiększają swoje szanse na rynku poprzez samodoskonalenie praktycznych umiejętności, dotyczy to zwłaszcza branży IT. Którzy absolwenci poradzą sobie na rynku pracy? Odpowiedź może brzmieć kuriozalnie: ci, którzy już pracę posiadają. Studenci, decydujący się na godzenie praktyk z zajęciami na uczelni zdobywają praktyczną wiedzę w firmach oraz instytucjach, która procentuje zatrudnieniem na częściowym etacie. Imponujące portfolio stawia takie osoby w zupełnie innej, znacznie korzystniejszej, sytuacji niż absolwentów, którzy dopiero zaczynają rozglądać się za opcjami kariery dla siebie."

Zobacz więcej na stronach Gazety Olsztyńskiej:

Życiorysy na GoldenLine

Kiedyś pisało się życiorys odręcznie. Było pracochłonne ale widać było także charakter pisma. Taki dodatkowy "język ciała". Niektórzy psycholodzy potrafią z charakteru pisma wiele wywnioskować. Ciekawe czy obecnie elektroniczne życiorysy poddane zostaną takiej analizie?

Potem była maszyna do pisania. Krój czcionki jednakowy (charakter pisma utajniony), ale za to można było od razu napisać w 3-5 egzemplarzach. Także i ten okres mamy już za sobą. Komputery i edytory tekstu zmieniły sposób pisania CV. Można raz napisać i wydrukować w setkach egzemplarzy. I porozsyłać. Wszelkie poprawki i uzupełnienia tez są łatwe, bo wystarczy nanieść drobne zmiany a nie przepisywać całość. Ale i ten etap powoli odchodzi do lamusa.

Różnorodne kreatory i szablony ułatwiają estetyczne i uporządkowane napisanie CV. Część pracy wykonuje komputer... a w zasadzie wykonał programista, opracowujący szablon czy kreator. Do tego ułatwienia w postaci internetu. NI trzeba drukować swojego życiorysu tylko wysłać jako elektroniczny załącznik poczta elektroniczną. Jeszcze szybciej i jeszcze więcej można porozsyłać swoich "cefałek".

Niektóre portale, oferują automatyczne generowanie CV. Takie portale łącza nie tylko element przygotowania CV ale i jak to na portal przystało nawiązanie kontaktów i docieranie do najbardziej odpowiednich adresatów. Przykładem jest GoldenLine: http://www.goldenline.pl/. Sprawdziłem na sobie. Dobre rozwiązanie. Za jakiś czas może i takie pomysłu będą już passe... Cóż, trzeba uczyć się całe życie, ciągle nowych technologii i nowych relacji.

St. Czachorowski
(http://www.goldenline.pl/stanislaw-czachorowski/)

CV i hobby

To dobrze, że masz hobby. Ludzie z zainteresowaniami pozazawodowymi mniej narażeni sa na wypalenie zawodowe oraz szybciej i pełniej odpoczywają nie tylko w czasie urlopu. W CV wymieniając hobby skup się na takich, w których masz jakieś osiągnięcia. Jeśli to sport to może gra w drużynie, może jakieś sukcesy. Nawet jeśli nie ma medali to sukces może być opisany słownie i indywidualnie. W rozmowie kwalifikacyjnej mogą zapytać się o twoje hobby – warto więc mieć cos interesującego do opowiedzenia.

St. Cz.

CV to dokument formalny

Wydawać by się mogło, że najlepiej i najładniej jest zrobić CV w formie tabelki i wypunktowań. Przecież wszystko widać i niech sobie czytający sam poszuka i zinterpretuje. Dobrym rozwiązanie nie jest także sążnisty opis życiorysowy na kilka stron. Jęsli masz potrzebe pisania, załuż e-portfolio lub zawodowo zorientowany blog. CV to coś innego.

W szkole uczyli mnie pisania życiorysu. To było kilkadziesiąt lat temu. Wtedy wszyscy mieli pracę, nawet jeśli nie była to praca marzeń. Teraz jest zupełnie inaczej.

Osoby zajmujące się doradztwie zawodowym podkreślają, oryginalność w CV nie jest konieczna, chyba, ze aplikujesz na stanowisko grafika komputerowego, artysty czy pracownika kreatywnego. CV powinno zmieścić się na jednej stronie, góra trzech. Zadbaj o formę bo błędy literowe, gramatyczne, ortograficzne i interpunkcyjne, jak również emotikony są nie będą dobrze przyjęte. Lepiej napisać CV standardowo – zapoznaj się więc ze standardami w danej branży. Skorzystaj z efektu pierwszeństwa i świeżości, czyli najpierw opisz swoje doświadczenie zawodowe, a potem przebieg edukacji. Chyba, że dopiero wchodzisz na rynek pracy tuż po studiach. Ważne będą także informacje na końcu – bo to na nie zazwyczaj zwracamy uwagę, zaraz po początku.

Jak napisać pracę dyplomową?

W większości wystąpienia publiczne osadzone są w kulturze słowa mówionego (kulturze oralnej). Wypowiedzi ustne rządzą się swoimi prawami. Kultura pisma jest ewolucyjnie późniejsza i też ma swoją specyfikę. Pisanie jest komunikowaniem się publicznym. 

Praca dyplomowa jest poświadczeniem umiejętności wyrażania myśli na piśmie oraz przygotowania dłuższych prac pisemnych. W naukach przyrodniczych ma charakter zbliżony do obszerniejszej publikacji naukowej, bez względu czy jest to praca o charakterze przeglądowym, opisowym czy eksperymentalnym. 

Na rynku wydawniczym  jest poro podręczników i poradników o pisaniu prac dyplomowych, ale większość dotyczy prac humanistycznych, ekonomicznych itd. Tylko nieliczne podejmują specyfikę prac dyplomowych z biologii czy biotechnologii.

Poza wyszczególnionymi na ilustracjach polecić mogę bezpłatny (open source)  poradnik w wersji pdf, który sam napisałem jakiś czas,e temu: 

Poradnik „jak napisać pracę magisterską” (plik PDF ostatnia aktualizacja 2005 roku):
http://www.uwm.edu.pl/czachor/dyda/poradnik.pdf

St. Czachorowski

Wyuczona bezradność czyli o pożytkach z rozwijania współpracy

Podczas rozmów z pracodawcami młodzi stawiają wysokie wymagania i warunki święcie przekonani o swoich predyspozycjach do wykonywania danego zawodu. Chcą dobrze zarabiać, wykonywać prestiżowe zajęcia, od razu piastować wysokie stanowiska. Brak doświadczenia bądź określonych umiejętności często tuszują pewnością siebie i CV wypełnionym po brzegi szkoleniami. Czasem to pomaga. Często jednak za tym wszystkim idzie brak elementarnych umiejętności współżycia społecznego, kooperacji czy po prostu komunikacji.

Bycie "w kontakcie", bycie dostępnym na Facebooku czy czacie to nie to samo co rozmowa twarzą w twarz. Młodzi dziś to często indywidualiści nastawieni na wyższe cele. Tymczasem "to w relacjach przyjacielskich powstają pomysły i koncepcje - często jako przypadkowy produkt uboczny - które potrafią zmienić oblicze całego społeczeństwa" - pisze czeski ekonomista Tomáš Sedláeek. Umiejętna współpraca to także współdziałanie i pomoc tym nieco słabszym. Pracodawcy w coraz większym stopniu cenią umiejętność grupowej współpracy.

Cały tekst: http://wyborcza.pl/1,76842,11473862,Wyuczeni__bezradni.html#ixzz2S2Qt5sJz

Metoda projektów i agregator e-portfolio

Metoda projektów (ang. Problem Oriented Project Pedagogy) jest odmianą metody problemowej. W metodzie projektów uczestnicy pracują nad danym zagadnieniem-problem, ustalonym przez nauczyciela/trenera. W nauczaniu metodą projektów największy nacisk położony jest na  samodzielną pracę uczestników (czasem w małych grupach). Nauczyciel-trener jest pewnego rodzaju moderatorem pracy, przedstawia wybrane przez siebie zagadnienie problemowe oraz zapewnia dokładne instrukcje wykonania projektu. Forma i metody pracy z danym zagadnieniem mogą być podane z góry lub mogą być wypracowywane wspólnie z uczestnikami, w zależności od ich samodzielności i dorzałości (kompetencji społęcznych).

Niniejszy agregator e-portfolio jest projektem, wykonywanym w ramach zajęć z autoprezentacji. Celem projektu było stworzenie indywidualnych, studenckich elektronicznych życiorysów oraz wspólna promocja poprzez agregator e-portfolio. Jest to projekt otwarty i będzie kontynuowany. Otwarty na innych studentów z Wydziału Biologii i Biotechnologii UWM w Olsztynie oraz na absolwentów i pracowników.

Polecana lektura tym razem dotyczy organizacji czasu i motywowania. Mogłoby wydawać się, że w nawale zajęć na studiach przyrodniczych (biotechnologia, biologia) nie ma czasu na jakieś dodatkowe michałki. Bo przecież ważniejsze są egzaminy. Ale same dobre oceny z egzaminów nie wystarczą. A dobra organizacja czasu i pracy pozwoli zrobić znacznie więcej. Na wszystko znajdzie się czas jeśli dobrze ustalić priorytety.

St. Cz.

Zaproszenie do współpracy

Zbliża się koniec zajęć. W poniedziałek ostatnie zajęcia z autoprezentacji, ostatnie referaty i... podsumowanie. Spróbujemy wspólnie ocenić co nam się udało, co nie i co warto robić dalej. Ja również eksperymentowałem z e-portfolio. Sam czy ze studentami - jeszcze tego nigdy nie robiłem. Dlatego zależy mi na Państaw opiniach. Do 29 kwietnia będzie czas na uzupełnienie wszelkich zaległości i możliwość podwyższenia oceny (propozycje w poniedziałek). Agregator e-portfolio wygląda całkiem ciekawie. Stąd moje zaproszenie do współtworzenia w przyszłości (tylko dla chętnych) zawartości "strony głównej". Z wielką przyjemnością zamieszczał będę Państwa materiały (w dowolnym terminie nadesłane):

• Recenzje i omówienia poszczególnych e-portfolio (co ciekawego od strony koncepcyjnej, technicznej itd.). 
• Recenzje książek i stron internetowych, związanych z e-portfolio i CV czy szukaniem pracy w branżach biotechnologicznych i biologicznych. 
• Linkowanie ciekawych blogów. 
• Interesujące, krótkie teksty związane z szukaniem pracy i relacje ze staży. 
• Technikalia – porady techniczne, informacje o programach itd., co i jak, zrobić. 
• Ciekawe teksty z własnych blogów i e-portfolio.

St. Czachorowski

Wirtualne CV

Rekruterzy (łowcy głów, ci którzy szukają pracowników do firm i przeprowadzają rekrutację) zwracają uwagę na wykształcenie, doświadczenie, referencje, zainteresowania a także na kontakty, wypowiedzi i zdjęcia.

W swoim CV, czy elektronicznym portfolio, warto więc w przejrzysty sposób podać najważniejsze informacje. Studenci mogą się chwalić swoją działalnością w organizacjach studenckich, stowarzyszeniach, pracą wolontariacką, udzielaniem korepetycji. A może są osiągnięcia jeszcze z okresu licealnego?

Pisząc swoje CV pomyśl o pracy, jaką chcesz zdobyć. To pomaga dobrać treść i formę. Pomyśl o słowach-kluczach, związanych z tą pracą. I umieszczaj je systematycznie w e-portfolio, w blogowych wpisach (strona główna blogu). Twórz swój prawdziwy wizerunek i nie zdawaj się na przypadek.

Internet nie wybacza. Zamieszczone zdjęcia i dyskusje mogą pomóc lub zaszkodzić, bo czasem pracodawcy sprawdzają wiarygodność kandydatów. W CV pisz więc prawdę a w internecie unikaj treści, które mogą powodować rysy na profesjonalnym wizerunku (fora internetowe, blogi, Twitter itd.). W trosce o swój wizerunek wyrażaj opinie, co do których masz pewność, że są prawdziwe i dbaj o kulturę wypowiedzi. Nawet różnić można się pięknie – nie chodzi więc o polityczną poprawność i zgadzanie się we wszystkim ze wszystkimi, ale o kulturę i jakość wypowiedzi. Trzeba więc świadomie zarządzać wizerunkiem w mediach społecznościach. Jak cię widzą, tak cię piszą (oceniają). 

Ale ty też możesz wykorzystać internet do poznania firmy. Zanim zakończysz pisanie swojego listu motywacyjnego i CV, najpierw sprawdź firmę ,w której chcesz znaleźć pracę, poznaj ich portfolio, klientów. Nie wszystko złoto, co się świeci.

Polecana u góry książka może się wydać dość odległą lekturą od tematu CV i szukania pracy. Tylko pozornie. Bo praca i kariera zawodowa nie jest celem samym w sobie.

St. Cz.

Jak zdać egzamin?

Podobno przeciętny student wykorzystuje na egzaminie ok. 30 % swojej wiedzy. Reszta leży odłogiem. Warto więc przeznaczyć czas na poprawienie efektywności wykorzystania tego, co się ma, nawet kosztem wkuwania (powiększania zasobów wiedzy).

E-portfolio pozwala lepiej przemyśleć swoje umiejętności, kompetencje i zdobyte doświadcznie. Systematyczne uzupełnienie własnego e-portfolio to także proces tworzenia własnej ścieżki w rozwoju osobistym. Spójrz refleksyjnie na swoje życie - może dostrzeżesz tam więcej sukcesów i wartości niż myślisz. I wtedy w CV napiszesz więcej konkretów. Wtedy, gdy przyjdzie pora i koniecznośc wysyłania swoich CV w poszukiwaniu stażu czy pracy.

A co do zdawnia egzaminów - warto poznać swój mózg i to jak on działa. Polecam ksiażkę Zbigniewa Łuckiego "Jak zdać egzamin". Albo inne o podobnej tematyce.

St. Czachorowski

Naukowcy w sieci

"Nigdy wcześniej nowożytna nauka nie ulegała takim transformacjom, jakie mają miejsce od końca ubiegłego wieku. Wraz z rozwojem internetu zmienił się sposób uprawiania nauki oraz komunikowania się naukowców."

Emanuel Kulczycki
Filozof i komunikolog. Pracuje w Instytucie Filozofii UAM i pisze blog „Warsztat badacza” – ekulczycki.pl

A skoro tak, to co się dziwić e-portfolio młodych i potencjalnych naukowców? Towarzyszą im e-portfolia naukowców. A przynajmniej jest taki plan.

S.Cz.

CV to nie spowiedź

CV i list motywacyjny piszesz w określonym celu. To nie jest spowiedź życia. Dobierz więc informacje pod kątem ważności i celowości w danym miejscu pracy. Nie pisz nic, co może ci zaszkodzić i nie pisz więcej niż to konieczne. CV to nie książka biograficzna ani pamiętnik. Nie chodzi o kłamstwa, fantazjowanie czy koloryzowanie, ale o mądry wybór faktów i kompetencji. Możesz pominąć część informacji i danych, jeżeli nie są istotne z punktu widzenia oferty, na którą odpowiadasz. Czy pisać stan cywilny? Niekoniecznie. Inne informacje o sobie, które uznasz za kluczowe, możesz doprecyzować. Opisać a ne tylko wymienić.

Życiorys (CV) wraz z listem motywacyjnym to swoista oferta handlowa, wysłana w odpowiedzi na ogłoszenie rekrutacyjne. W przygotowanych dokumentach udowodnij, że jesteś właściwym kandydatem na to właśnie stanowisko.

Tradycyjnie polecam literaturę papierową, do poczytania przed napisaniem CV i rozmową kwalifikacyjną.

S.Cz.

Innowacyjność i praca zespołowa

Nowatorskie, grupowe e-portfolio dostrzeżono już poza Olsztynem.
A przecież to dopiero początek naszego eksperymentu.

Wykorzystanie portali społecznościowych (social media) w poszukiwaniu pracy staje się normą. Pracodawcy (rektuterzy) w zdecydowanej większości (92 %) korzystają z serwisów społecznościowych w rekrutacji i poszukiwaniu pracowników. Wielu pracodawców czyni to z powodzeniem, wykorzystując LinkedIn, GoldenLine, Twitter, Facebook a także bardziej specjalistyczne, zawodowe, w tym przypadku dotyczące środowiska naukowego i biotechnologicznego. Bo media społecznościowe są nie tylko wirtualną przestrzenią do wymiany informacji między ludźmi ale także ogromną bazą danych, którą wykorzystują pracodawcy. Jest już nawet nowe pojęcie - social recruting, odnoszące się do profesjonalnego wykorzystania mediów internetowych w procesach rekrutacji pracowników. Nie tylko szukaj pracy, ale i daj się znaleźć.

Googlują pracodawcy ale googlują i szukający pracy. Jedni chcą poznać i sprawdzić potencjalnego pracownika, ci drudzy chcą się więcej dowiedzieć o potencjalnym miejscu pracy i pracodawcy. Warto się więc nauczyć szukać i googlować. I być łatwo googlowalnym. Temu sprzyja praca zespołowa. Przy okazji to udokumentowanie kompetencji społecznych.

Praca zespołowa to nie tylko zagregowanie biotechnologicznych e-portfolio, ale i wspólne linkowanie i pozycjonowanie. Im bardzie rozumiemy funkcjonowanie społeczeństwa w sieci, tym grupowe e-portfolio jest bardziej widoczne.

St. Cz.

Kreatywne CV

Lepiej się dobrze wyrózniac niż ginąc w cieniu szarej masy. Zwłaszcza w staraniu sie o pracę. Stwórz swoje kreatywne CV, by byc widocznym, by lepiej pokazac swoje atuty.
Nawet zwykłe. papierowe i tradycyjne CV może byc napisane kreatywnie. Kreatywne może być  CV Elektroniczne (stronawww, profil na portalu społecznosciowym, e-portfolio). Może tez by c wideo CV, ba nawet teledysk.... graffiti czy bilbord (a dlaczego nie?).

Jakie by nie było nasze CV w swej formie to i tak najważniejsza jest treść. O tę treść możńa jeszcze zadbać. A może ona już jest, tylko jej nie dostrzegasz?

W formie pisanej ogranicz myślniki i wypunktowania (to nawyk szkolnego odpowiadania). Spróbuj swoje doświadczanie opisać kilkoma zdaniami. Będzie to opowiadanie o czymś a nie odpowiadanie w czasie kolokwium czy testu. Napisz to, czego się nauczyłeś w czasie wolontariatu, stażu czy studenckiego projektu:  np. „Koordynowałem zespół kilkunastu wolontariuszy. Pod moim okiem dojrzewał plan akcji w ciągle zmieniających się warunkach. To były intensywne tygodnie pracy, ale teraz już wiem, jak skutecznie motywować zespół do pracy.”

Tradycyjnie dołączam propozycję lektury. Trochę niekonwencjonalne? Ale może sprowokują do kreatywnego myślenia o swoim rozwoju i wynikającego z tego poszukiwania pracy i pisania CV (życiorysu). Kreatywne CV może być w formie pliku tekstowego, ale przygotowany ze świeżym pomysłem.

St.Cz.

Wykład i CV

Wykład to tradycyjna forma akademicka i szkolna: jeden mówi, reszta słucha. Wykład może odbywać się tradycyjnie, w czasie spotkania na żywo lub w formie nagrania telewizyjnego (wideo) i odtwarzanego w dowolnym momencie. Wykłady umożliwiają prezentację faktów lub podstawowych umiejętności i wymagają dobrze dopracowanych treści.

Zaletą wykładu jest możliwość przekazania uczestnikom osobistego doświadczenia wykładowcy, co może zachęcić ich do pogłębiania zdobytej wiedzy. Ale musi być dobrze przygotowany i dobrze powiedziany (zaprezentowany). Wykłady trwają zazwyczaj długo, od 45 minut do 90. Umożliwia to przekazanie dużej porcji, całościowo ujętej i spójnej wiedzy. Z drugiej jednak strony współczesnemu słuchaczowi trudno wysiedzieć w biernym słuchaniu tak długi odcinek czasu. 

Wykład opiera się na jednostronnej komunikacji, w której nie ma wiele miejsca na aktywne uczestnictwo słuchaczy. Czasem mogą to być pytania kierowane do słuchaczy z ewentualnymi, krótkimi odpowiedziami. Krótsze wystąpienia rzadziej nazywane są wykładami. Z racji łatwego dostępu do wiedzy tradycyjne wykłady są coraz mniej potrzebne. Z całą pewnością będą zmieniały swoją formę.

Uzupełnianie wypowiedzi prezentacjami multimedialnymi, pokazami (demonstrowanie doświadczeń przed publicznością), filmami itd. znacznie uatrakcyjnić może wykład. Dawne odczyty odchodzą do historii. W bezpośrednim kontakcie oczekujemy przede wszystkim inspirującego opowiedzenia ciekawej historii lub zaprezentowania frapującego problemu. Własny blog z e-portfolio może być okraszony krótkimi wykładami… w formie audio lub wideo filmików. W taki sposób swoje elektroniczne CV połączyć możemy z e-learningiem i kształceniem ustawicznym czy nieformalnym.

I na koniec kilka papierowych poradników jak wygłaszać wykłady i wszelkie inne wystąpienia publiczne.

S.Cz.

Kreatywne CV i Netnaukowiec

Jeśli potrafimy dobrze wykorzystać ofertę internetu, to możemy za darmo wypromować siebie (autopromocja, autoprezentacja) lub swój pomysł (na badania, na projekt itd.). Wykorzystać możemy nie tylko strony www ale i portale społecznisciowe czy blogi. W internecie możemy pokazać znacznie więcej niż zawiera tradycyjne, papierowe CV. Zamiast pisać o sporcie czy śpiewaniu można przecież umieścić krótki filmik z próby chóru, gry w siatkówkę czy nawet siebie samych przy pracy w laboratorium.

Jeszcze najpopularniejszym sposobem pokazywania swoich kompetencji jest papierowe CV. Ale drugim co do popularności jest CV eletroniczne (np. w formie e-portfolio). Coraz popularniejsze stają się wideo CV czy nawet... teledyski.

O tym, że nawet naukowcy przenoszą dużą część swojej aktywnosci do internetu możemy przeczytać w 16 numerze NIMBa:

Naukowiec w Internecie, czyli NetNaukowiec jest bohaterem kolejnego wydania czasopisma NIMB. Autorzy tekstów przyglądają mu się między innymi z perspektywy komunikacji z innymi naukowcami, promocji wiedzy oraz tworzenia wspólnoty ludzi nauki (cobacz całość).

"Nigdy wcześniej nowożytna nauka nie ulegała takim transformacjom, jakie mają miejsce od końca ubiegłego wieku. Wraz z rozwojem internetu zmienił się sposób uprawiania nauki oraz komunikowania się naukowców – pisze w swoim tekście Emanuel Kulczycki, prowadzący blog Warsztat badaczy i zajmujący się zawodowo komunikacją naukową. To właśnie Internet jest medium, które zmieniło tradycyjne metody wymiany informacji. Dając jednocześnie bogaty pakiet możliwości wymusza przystosowanie się do nowej rzeczywistości."

St. Cz.

Uczenie się poprzez nauczanie

Uczenie się przez nauczanie (ang. learning by teaching) jest aktywną metodą nauczania (należy do aktywizujących metod kształcenia). Studenci uczą się poprzez prezentowanie wiedzy lub umiejętności innych studentom lub innym odbiorcom, np. uczniom ze szkół. Ucząc innych sami zdobywamy wiedzę - bo musimy doczytać i uzupełnić wiadomości, przemyśleć i uporządkować swoją wiedzę, bo musimy sami wczesniej spróbowąc, sprawdzić i potrenowac. W końcu opowiadając (nauczając) powtarzamy to, co ugruntowuje wiedzę i pomaga ją lepiej zrozumieć.

Niektóre rezultaty uczenia się przez nauczanie pokazujemy na tym agregatorze e-portfolio. W pełniejszej formie wykorzystuję w ramach przedmiotu autoprezentacja. Też uczę się przez nauczanie, co jest dużym przywilejem pracownika akademickiego.

St.Cz.

Jak napisać CV?

Luiza Kuczyńska "jak napisać najlepsze CV i list motywacyjny?", Warszawa 2007.

Krótkich informacji i poradników jak napisać CV zapewne wiele można znaleźć w przepasntym internecie. Dla tych co lubią papier i obszerniejsze wyjaśnienia z licznymi przykładami, polecam dwie pozycje książkowe. Warto poszukać w bibliotece lub zajrzeć do księgarni - może zupełnie coś nowego się pojawiło a co warto mieć.

Książka nieco starsza, wydana w 2001 r.

St.Cz.

Vlog czyli wideo blog biotechnologiczny

Wideoblog (ang. videoblog, vlog lub vog) – rodzaj bloga internetowego, którego zasadniczą treść stanowią pliki filmowe, publikowane przez autora w kolejności chronologicznej lub jak na blog przystało w odwróconej chronologii. Pliki udostępniane są do odtwarzania w technologii video-streamingu lub do pobrania na komputer użytkownika – gościa i widza wideobloga (źródło: Wikipedia).

Może lepiej mówić niż pisać? Współczesne technika umożliwia łatwe nagrywanie i przygotowywanie filmików. Zamiast wiec pisać eseje i felietony może po prostu opowiadać o biologii czy biotechnologii? Prosta kamera jest chyba w każdym laptopie. Może być i aparat cyfrowy czy nawet przeciętny telefon komórkowy.

Vlogi są coraz popularniejsze: "Co minutę na YouTube'a wrzucane są 72 godziny filmików. Królik pływający w basenie, dziewczynka, która pierwszy raz widzi jadący pociąg, zawijane w kocyki małe nietoperze." (czytaj cały ciekawy tekst o vlogach)  A dlaczego nie miałoby to być opowiadanie i studiowaniu, o dolach i niedolach pracy laboratoryjnej, o poznawaniu świata biologii i biotechnologii? Myślę, że byłoby niezwykle ciekawe. Bo treść ważniejsza od strony technicznej.

Krótkie filmiki, przedstawiające proste prace laboratoryjne miałyby aspekt przede wszystkim edukacyjny i poznawczy. Czy nie wygodniej obejrzeć jak to się robi niż czytać zawiły tekst? Uzupełnienie swojego e-portfolio vlogiem (wideoblogiem) samo w sobie będzie eksperymentem. A przecież studenci nauk ścisłych lubią eksperymentować, czasem na myszkach, czasem na sobie :).

St. Czachorowski

Podkasty na e-portfolio?

Podkast (spolszczone od ang. podcast)), podcasting to sposób publikowania plików dźwiękowych i filmowych w internecie jako odcinków jakiegos tematu. Użytkownicy podcastów mogą otrzymywać kolejne odcinki kiedy tylko zostaną opublikowane,  z zastosowaniem technologii (RSS).

Podcast to coś więcej niż plik mp3 czy  mp4 umieszczony w internecie, który można “kliknąć” i odsłuchac lub obejrzeć na swoim laptopie czy odsłuchac w telefonie komórkowym. Porownac to można do serialu lub cyklu jednotematycznych wykładów.

Podcast to zbitka słowna –  pochodzi od iPoda, i słowa “cast” – od “broadcast” (transmisja, przekaz). Termin ukuty został przez dziennikarza  Bena Hammersleya, i błyskawicznie przyjął się w angielszczyźnie.

W czasam szumu informacyjnego i nadmiaru treści w internecie ważne jest wybranie interesujących treści. Podcasting to jedna ze skutecznych strategii umożliwiających szybkie odsianie nadmiaru informacji i uzyskanie interesujących treści multimedialnych. Cały schemat jest prosty i składa się z serwera na którym umieszczone zostały pliki z audycją, specjalnego programu – agregatora podcastów (nazywanego zwykle podcatcherem) umieszczonego na komputerze odbiorcy i przenośnego odtwarzacza plików multimedialnych. Zamiast samodzielnie i mozolnie wyszukiwać i ściągać na swój komputer poszczególne pliki, internetowy uzytkownik za pomocą znaczników RSS subskrybuje interesujące go audycje. Program sam zadba by ściągnięte zostały najświeższe odcinki, przetransferuje je do odtwarzacza, usunąwszy wcześniej odsłuchane podcasty. Użytkownikowi pozostaje jedynie odsłuchanie, bądź obejrzenie zasubskrybowanych treści w wygodnym dla niego czasie.

A gdyby tak na własnym e-portfolio (lub tematycznym blogu) umieścić autorski wybór filmowych treści, np. dotyczących wybranych treści biotechnologicznych (lub biologicznych)? Byc może warto stworzyć swój kanał na YouTube i wybierac tematyczne, wartościowe materiały filmowe. Być może można umieścić cykl krótkich wykładów (pliki dźwiękowe lub może nawet wideo).

Dobry, autorski wybór specjalistycznych treści, być moze z komentarzem i rekomendacją, może zwiększyć ogladalność pojedynczego e-portfolio (lub zagregowanej grupy e-portfolio). Osobiście z technologii RSS ani z podkastów jeszcze nie korzystałem. Być może warto jednak wypróbowąc i poeksperymentować.

Kreatywność i dowcip dostrzeżone

"Nasz Olsztyniak", w wersji elektronicznej i papierowej.

Trening czyni mistrza, także w kreatywności i subtelnym dowcipie. To gwarantuje bycie dostrzeżonym.

Wszyscy się uczymy, także na własnych błędach. Ale nie bójcie sie popełniac błędów! Uczymy się także na sukcesach, własnych i cudzych. Nie bójcie się sięgać po sukcesy. Trening czyni mistrza.

By zapamiętali autora wystąpienia

Jeśli się chce to zawsze się znajdzie okazję do wystąpień publicznych. Warto wykorzystywać takie sposobności. I warto pamiętać o tym, aby nazwisko zostało zapamiętane. Krok po kroku można budować swój wizerunek zawodowy, będąc jeszcze na studiach :).

Wycinek z marcowego numeru Wiadomości Uniwersyteckich.

Nauczanie problemowe

Nauczanie problemowe (ang. Problem Based Learning, PBL) stawia ucznia w centrum całego procesu uczenia się. O ile na poziomie szkoły może wydawać się czymś wyjątkowym, o tyle na uczelni wyższej nauczanie problemowe powinno być (zawsze było?) podstawową metodą.

Nauczanie problemowe opiera się na współpracy grupowej - uniwersytet to wspólnota uczących i nauczanych, wspólnota zespołowego dochodzenia do prawdy i wiedzy. Bo czym zajmuje się nauka jak nie rozwiązywaniem problemów? Rozwiązania nie są znane z góry, do nich trzeba zespołowo dochodzić, w dyskusji oraz przez eksperymenty.

W nauczaniu problemowym przywiązuje się dużą wagę do refleksji poszczególnych uczestników na temat własnych doświadczeń, związanych z pracą nad problemem. Nauczanie problemowe stawia studenta w centrum procesu przekazywania wiedzy i skłania go do samodzielnego poszukiwania rozwiązań. W swej istocie wdrażany jest student do poznawania i do metody naukowej. Rola nauczyciela zmienia się z autorytatywnego objaśniacza wiedzy na pomocnika w samodzielnym poszukiwaniu wiadomości. Rolą wykładowcy w nauczaniu problemowym jest przygotowanie materiałów do dyskusji w gronie uczących się (lub wskazywanie ciekawych i nowych problemów wartych dyskusji i rozpoznania). Nauczyciel akademicki nakierowuje dyskusję na właściwe tory, zwraca uwagę na błędy w rozumowaniu i wskazuje dalsze źródła informacji. Czyli uczy metodologii poznania naukowego.

Edukacją jest wskazywanie i podpowiadanie sposobów zdobywania wiedzy zamiast szkolnego i tradycyjnego przekazywania wiedzy (wykład) i sprawdzania opanowania tej wiedzy. W nauczaniu problemowym zwraca się uwagę na praktyczne zastosowanie zdobywanej wiedzy co zwiększa motywację do dalszej nauki (samodzielnego poznawania).

Z e-portfolio do gazety

W e-portfolio jest jak ze znaczkiem odblaskowym, przypiętym do plecaka czy kurtki - jesteśmy bardziej widoczni. Przykład z portalu Naszego Olsztyniaka:

"Olsztyńscy studenci nie czekają na cud. Podejmują wyzwanie, by znaleźć pracodawcę, który da im pracę. I zamiast wysyłania tradycyjnego CV tworzą e-portfolio." (Zobacz całość na stronach Gazety Olsztyńskiej).

Pasja uwidoczniona w e-portfolio

Czy uświadamiasz sobie co jest Twoją pasją życiową?A może dopiero jej poszukujwesz i nie jesteś jeszcze pewien (pewna) czy to jest własnie Twoja pasja życiową? Jedno i drugie można pokazać w swoim e-portfolio, zarówno swoją pasję jak i poszukiwanie tej pasji.

Nawet kłódka może być niebanalna (fot. S. Czachorowski)

"Że pasja i powołanie nie są tym samym, uświadomił mi pewien sprzedawca parasoli. Kiedy przyszedłem do niego, żeby kupić składaną parasolkę, zanim mi ją podał, rozłożył ją i pokazał, w jaki sposób najlepiej to robić, żeby druty się nie zginały i materiał się nie przecierał. Nie zależało mu tylko na zarobieniu pieniędzy, chciał, żeby przedmiot, który sprzedawał, był właściwie używany i żeby klient był z niego zadowolony. Sprzedawanie było dla niego czymś więcej niż zawodem. Mnóstwo ludzi angażuje się emocjonalnie w to, czym się zajmuje i czuje, że się spełnia, że ich zajęcie, rzeczywiście jest treścią ich życia. Choć spotykamy takich ludzi na co dzień, różnicę między powołaniem życiowym, a pasją odkrywamy wtedy, kiedy brak tej drugiej budzi nasze zgorszenie." (czytaj więcej)



E-portfolio na Google Sites

Google Sites to internetowy edytor stron internetowych, który pozwala swoim użytkownikom bardzo szybko i łatwo stworzyć stronę internetową, która będzie dostępna pod adresem (domyślnie) http://sites.google.com/site/twojanazwa.

Każdy użytkownik ma do dyspozycji 100 MB na grafiki, inne pliki i treści przechowywane na serwerze.

źródło: Wikipedia

Nadaje się zarówno do stworzenia własnego e-portfolio jak i strony grupowej (agregatora e-portfolio).

Uczenie się przez nauczanie a e-potrfolio

Uczenie się przez nauczanie (learning by teaching) jest aktywną metodą nauczania. Studenci uczą się poprzez pomaganie innym studentom w opanowaniu konkretnego materiału, w tym przypadku stworzenia e-potrfolio. Ucząc innych sami porządkujemy i ugruntowujemy swoją wiedzę, powatarzamy i strukturalizujemy. A jednocześnie jest to praca zespołowa. Ucząc innych  uświadamiamy sobie nasze braki i luki w wiedzy czy umiejętnościach. Nauczany zadaje pytania, czasem niestandardowe i zupełnie inne od naszych własnych. W ten sposób poszerza nasze horyzonty i prowokuje do uczenia się.

Efektem pracy zespołowej jest poszerzający się zestaw indywidualnych e-potrfolio, zebranych w niniejszym agregatorze. Zawartość tego agregatora jest jednocześnie ewaluacją pracy zespołowej. Dzielenie się wiedzą i wzajemne podpatrywanie rozwiązań technicznych jak i pomoc w opanowaniu konkretnych umiejętności informatycznych i komputerowych.

St.Cz.

Elektroniczne e-portfolio

Elektroniczne portfolio (e-portfolio, cyfrowe portfolio) to kolekcja cyfrowych elementów (tekst, pliki multimedialne i inne, notki z bloga, linki, analogowe źródła po cyfrowej konwersji, itp.) zebrana w całość (lub stale uzupełniana), zarządzana przez autora i często służąca prezentacji (zwykle przez internet).

Za pomocą e-portfolio, jego autor wyraża siebie oraz demonstruje swój rozwój. W procesie edukacyjnym, e-portfolio wspomaga autorefleksję, która prowadzi do większej świadomości własnych osiągnięć i braków uczącego się.

W szkolnictwie, e-portfolio może być pomocne podczas formalnej oceny uczącego się, gdzie nauczyciel lub wykładowca ma dostęp do pełnego obrazu postępów i osiągnięć udokumentowanych cyfrowo.

Niektóre systemy e-portfolio pozwalają wybierać różne składniki portfolio dla różnych grup odbiorców, przez co jedno e-portfolio może być używane dla wielu celów. W zależności od czasu procesu pracy nad eportfolio można wyróżnić trzy jego rodzaje:

• prezentacyjne, 
• strukturyzowane, 
• rozwijające się.

źródło: Wikipedia

Grupowe i indywidualne naukowe blogowanie

Noc Biologów 2012 (fot. S. Cz.)

Blog jest typem strony internetowej, przypominającej dziennik, pamiętnik lub portfolio, zwykle tworzonej przez osoby indywidualne. Autor bloga komentuje lub opisuje wydarzenia i materiały (filmy, zdjęcia, artykuły, książki). Wpisy, artykuły (zwane żargonowo postami) są prezentowane w odwróconej chronologii.

W przypadku osób kształcących się, pisanie blogów umożliwia im refleksję na temat własnych postępów w nauce i osiąganych celów, co w konsekwencji pomaga w znalezieniu najlepszego, indywidualnego sposobu uczenia się. Zamieszczane eseje (próby), recenzje, komentarze ułatwiają ugruntowanie wiedzy specjalistycznej, jak również są refleksją, dotyczącą rozwoju osobistego. Blogowanie jest w jakimś sensie prowadzeniem notatek i dyskutowaniem publicznym.

Coraz częściej blogi goszczą w przestrzeni naukowej i akademickiej. Blogi naukowe pisane są indywidulanie lub grupowo. To drugie rozwiązanie zapewnia systematyczność w pojawianiu się nowych artykułów nawet przy nieregularnym pisaniu poszczególnych osób. Ninijeszy blog jest właśnie taką próbą pracy zespołowej w internecie. Jest jednoczesnie zapisem eksperymentu adukacyjnego. Eksperymentujemy sami na sobie :).

Stanisław Czachorowski

O e-portfolio i uczeniu się

"E-portfolio jest powszechnie rozumiane jako tworzona przez właściciela kolekcja cyfrowych obiektów demonstrujących doświadczenia, osiągnięcia i dowody związane z umiejętnościami i kompetencjami jego lub (...) także procesem uczenia się."

więcej: http://www.eportfolio.enauczanie.com/

E-portfolio - indywidualnie czy zespołowo?

E-portfolio jest naszą wizytówką w sieci, elektronicznym CV, życiorysem i w jakimś sensie listem motywacyjnym jednocześnie. E-portfolio jest naszą multimedialną wizytówką w internecie, dostępną i widoczną dla każdego, kto może być zainteresowany naszą działalnością i doświadczeniem zawodowym.

E-portfolio może być wykonane w formie statycznej strony internetowej, w formie przenośnej prezentacji do pokazania w kameralnych warunkach na dowolnym urządzeniu (e-booku, smartfonie, tablecie, laptopie), przygotowaną za pomocą dowolnego narzędzia do tworzenia prezentacji (Power Point, Prezi ) lub w formie pliku pdf, Google Docs, Google sites, Moodle, FolioSpace. E-portfolio może być przygotowane z wykorzystaniem bloga.

E-portfolio jest kolekcją cyfrowych artefaktów (plików, dokumentów, linków itd.), stanowiących prezentację doświadczeń, dokonań, osiągnięć i dotychczasowej nauki. Tworzenie e-portfolio to planowanie, synteza informacji, dzielenie się wiedzą, dyskutowanie, refleksja, informacje poparte dowodami, czyli łacznie planowanie rozwoju osobistego (do planowania potrzebna jest refleksja i faty). Jest więc zarówno efektem jak i sposobem działania. Lub inaczej, jest sposobem uczenia się, w wyniku którego powstaje coś konkretnego i przydatnego w dalszej edukacji jak i szukaniu pracy (stałej, dorywczej, stażowej).

Tworzenie e-portfolio prowokuje i niejako wymusza refleksje nad rozwojem osobistym. Jako takie e-potrfolio może, a nawet powinno, być rozwijane i przydatne przez całe życie. Jednym słowem zastosowanie nauki w praktyce.

Blog jest więc formą, sposobem tworzenia indywidualnego e-portfolio. Nie przeszkadza to jednak w pracy zespołowej, wspieranie się radami, doświadczeniami, konkretnymi umiejętnościami, sprzętem. Samemu trudno sobie zrobić zdjęcie czy nagrać krótki filmik ze sobą w roli głównej. Do tego potrzebna współpraca. Agregator blogów jako wspólny „pakiet” CV to kolejny przykład możliwej współpracy przy tworzeniu e-potrfolio oraz wspieraniu się w rozwoju osobistym, autopromocji i szukaniu pracy.

Blog należy do literatury (piśmiennictwa) dokumentu osobistego. Nie jest literaturą fikcji (fikcjonalny), jest w jakimś sensie literaturą faktu (subiektywnego, osobistego, ale faktu, jest dokumentem). Jest współczesną odmianą dziennika, bo jest chronologia wpisów, bo na początku nie ma zamkniętej, przemyślanej konstrukcji a powstaje stopniowo, chronologicznie, tak jak dziennik.

Blog jest formą multimedialną, łączącą tekst z ilustracjami, filmami i linkami do innych miejsc. Blog nie jest zazwyczaj pamiętnikiem, bo piszemy go tak jak dziennik, pod wpływem chwili (dziennik nie ma charakteru zaplanowanej wcześniej całości). Pamiętnik to zapisy z perspektywy czasu i dystansu osobistego do zdarzeń. Dziennik piszemy z dnia na dzień, pamiętnik piszemy z perspektywy czasowej i w odniesieniu do wspomnień.

Blog (od weblog - wpis internetowy) jest narzędziem komunikacji. CV też jest narzędziem komunikacji (zakłada interaktywność). Jest literaturą użytkową, literaturą dokumentu osobistego, nawiązującego do dawnej tradycji. Korzeni szukać możemy w dziennikach, pamiętnikach, sylwach szlacheckich, piśmiennictwie użytkowym. Blog jest formą multimedialnej "literatury" i formą osobistej strony WWW. Poza aspektami komunikacyjnymi zawiera funkcję autopromocji. W pełni więc nadaje się do funkcji e-portfolio w globalnym świecie. Do zalet zaliczyć możemy także prostotę i brak potrzeby uczenia się programowania.

Cechą typową blogu jest odwrócona chronologia, to znaczy widzimy na początku najnowsze wpisy i przeglądamy je niejako wstecz. Papierowy dziennik piszemy i czytamy chronologicznie, od najwcześniejszego wpisu, do ostatniej kartki. Ale przecież w CV wykształcenie czy doświadczenie także przedstawiamy w odwróconej chronologii. Blog jest dokumentem ciągle "dopisywanym" i uzupełnianym. Jak więc przejrzyście umieścić istotne informacje, typowe dla życiorysu, aby stale były "na wierzchu"? Warto dodać osobne strony oraz rozmaite "gadżety" w szpaltach bocznych.

Blog jest gdzieś na pograniczu tekstów użytkowych i literatury. Ale przecież życiorys (CV) jest z natury tekstem użytkowym. Ujawniać może osobowość autora. A przez fakt umieszczenia go w zasobach zewnętrznych, nie tylko dostęp dla czytelników jest łatwy ale i piszący może uzupełniać, poprawiać z dowolnego miejsca i z dowolnego komputera.

Blogowe e-portfolio to nasz życiorys (CV), zawsze pod ręką, wraz z "teczką" rekomendacji, listów polecających, efektów naszej pracy, dodatkowymi dyplomami, osiągnięciami. Jest dobrym suplementem do CV, gdyż możemy link zamieścić w mailu czy nawet liście motywacyjnym. A dzięki samodzielnemu życiu w sieci, pracodawcy lub potencjalni partnerzy do współpracy, sami nas odnajdą.

Stanisław Czachorowski

Agregator blogów

W tym roku, ze studentami biotechnologii, w ramach przedmiotu autoprezentacja, uczymy się e-portfolio. Agregator blogów byłby przydatny. Ale nie wiem jak to zrobić.