Rada jest prosta, choć wymaga wysiłku. Można uznać, że jest dobrze tak jak jest i nic nie robić. Zero wysiłku.... ale i zero postępu. Można przeczytać jakąś książkę albo artykuł o wystąpieniach publicznych i wygłaszaniu referatów.Ale bez praktyki, bez ćwiczeń niewiele z tego zapamiętasz. Zatem warto poczytać lub posłuchać wykładów i od razu samemu spróbować. I to nie jeden raz. Owszem, wymaga wysiłku i stresu. Krytyczne spojrzenie na swoje umiejętności jest stresem. Ale stresem, który dodaje motywacji. A jak osiągnąć duże postępy? Po prostu czytać, ćwiczyć, próbować i opowiadać o tym innym. Nie tylko pisać - bo pisze się w samotności, ale i nauczać, a więc opowiadać w bezpośrednim kontakcie z ludźmi.
Jeśli chcesz się czegoś nauczyć – czytaj o tym.
Jeśli chcesz coś zrozumieć – pisz o tym.
Jeśli chcesz osiągnąć w czymś mistrzostwo – nauczaj tego.
Zapraszam w nowym semestrze na zajęcia z autoprezentacji. Można będzie posłuchać wykładów, samodzielnie sięgnąć do książek i poczytać, ale przede wszystkim można będzie poćwiczyć wystąpienia publiczne w różnej formie. Im więcej potu na ćwiczeniach, tym mniej krwi w boju... czyli na egzaminie dyplomowym, na seminariach, na konferencjach.
St.Cz.
Zgadzam się ze zdaniem, że krytyczne spojrzenie na swoje umiejętności powinno być dla nas motywacją. Krytyka na jednych działa pozytywnie, a innym wręcz podcina skrzydła - a to niestety najgorsze co może się zdarzyć.
OdpowiedzUsuń